ساختار دوربین
دوربینهای دیجیتال، سیستمهای پیچیدهای هستند که در آن چندین عنصر برای تولید نتایج مطلوب، مثل چرخدندههای ساعت، در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. در یک طرف، حسگر تصویر وجود دارد که نور را جذب می کند و آن را به سیگنال های دیجیتال تبدیل میکند که به یک تصویر دیجیتال تبدیل میشوند. از سوی دیگر یک سیستم لنز، که اغلب شامل چندین لنز است، نور را به سمت سنسور هدایت میکند.
به طور کلی، دیافراگم یک بازوی دایرهای درون سیستم اپتیکال است. دیافراگم میزان نور ورودی به دوربین را تعیین می کند: یک دیافراگم وسیعتر اجازه میدهد تا نور بیشتری به سنسور برسد و بالعکس.
همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است، اندازهی دیافراگم در یک لنز متفاوت است. قطر آن توسط شرایط عکسبرداری و یا هدف عکاس از عکس تعیین میشود. برای مثال در عکسهای پرتره، دیافراگم وسیعتر منجر به عکسهای بهتر میشود، درحالی که چشماندازها و مناظر طبیعی معمولا با دیافراگم بستهتری ثبت میشوند.
چرا دوربین گوشیهای هوشمند متفاوت هستند
دوربین گوشیهای هوشمند بسیار کوچکتر از همتایان حرفهای خود هستند، از این رو آنها نور کمتری را جذب میکنند. نیازی نیست که شدت جذب نور با تغییر گشودگی دیافراگم، کم و زیاد شود. در اکثر دوربینهای گوشی هوشمند، قطر لنز به عنوان دیافراگم عمل می کند، به طوری که هرقدر لنز عریضتر باشد، نور بیشتری جذب خواهد کرد.
این اعداد به چه معنایی هستند؟
اگر در مشخصات یک گوشی به بخش دوربین نگاه کنید، دیافراگم آن را با حرف کوچک f و یک عدد نشان می دهند: به عنوان مثالf/1.6. اگر با یک مقالهی علمی و تخصصی سروکار نداشته باشید، نوشتن آن به صورت F/1.6 یا F1.6 نیز رواج دارد.مهمترین چیزی که در رابطه با دیافراگم دوربین باید بدانید، این است که هر چه این عدد کوچکتر باشد، دیافراگم بزرگتر است. دیافراگم گستردهتر نور بیشتری جذب میکند و کمک می کند تا عکسهای واضح تری ثبت شوند. اما اگر بخواهید جزئیات فنی مربوط به دیافراگم را بدانید، f فاصله کانونی از لنز است - فاصلهی بین سنسور تصویر و نقطهای که در آن نور جمع میشود. شکل زیر بهسادگی این موضوع را نشان میدهد.