هفته گذشته درپی موضع گیری نسبتاً مناسب روحانی علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی که با استقبال جمع کثیری از نخبگان سیاسی و فعالان رسانه‌ای روبرو شد، دولت وعده داد تا به منظور سرو سامان دادن به وضع اقتصادی اقدامات عاجلی را انجام دهد، اما طی ده روز گذشته هیچ اقدامی در این راستا از سوی مسئولین اجرایی انجام نشده و نوسانات قیمت ارز و سکه همچنان موجب التهاب و تلاطم بازار و سردرگمی فعالان اقتصادی است.
این درحالی است که دشمن طرح های خطرناکی را علیه امنیت کشور در دستور کار خود دارد و آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها از تابستان امسال به عنوان یک تابستان داغ علیه ملت ایران و رو کردن چند “سورپرایز” یاد می‌کنند.
آمریکایی‌ها فکر می‌کنند با تشدید فشارها می‌توانند اوضاع داخل را به هم بریزند و توسط نوکران داخلی آنها مشکلات پدید آمده را به حساب جاری رقابت جناح‌ها و رقبای انتخاباتی گذاشته و دور جدیدی از ناآرامی‌ها را رقم بزنند.
به زعم منافقین و سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی، ایرانِ امروز به مثابه انبار باروت است؛ فقط کافی است یک کبریت به این انبار بزنند و یک مشت جیره‌خوار را در دی ماه گذشته و نیز هفته های اخیر به میدان آوردند و در کازرون به بهانه تقسیمات کشوری، در بازار تهران با تهدید بازاریان و در خرمشهر و آبادان به بهانه مشکل آب، فتنه‌گری کردند.
ملاحظه: در شرایط خطیر و حساس کشور که تهدیدات بالقوه (عموما اقتصادی) معیشت مردم را نشانه گرفته، مسئولین اجرایی باید با رصد مشکلات مردم، بیش از پیش کار کرده و با مدیریت جهادی لحظه‌ای از دغدغه حل مشکلات مردم غافل نشده و توطئه دشمن را در اغتشاش و آشوب (با هدف براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران) را درنطفه خفه کنند.
ایران امروز قوی‌تر از هر زمان است و قوای کشور بیش از گذشته متحدتر و آماده تر برای مقابله با تهدیدات نظامی دشمن در صحنه هستند و از همه مهمتر مردم امیدوارتر از همیشه معتقدند کمر دشمن را خواهند شکست و آمریکا را به زانو درخواهند آورد.
در شرایطی که همه می دانیم تیم اقتصادی دولت خوب عمل نکرده و تئوری‌های اقتصادی (غربی) این دولت پاسخگوی حل مشکلات نیست و امروز بیش از هر زمان ضرورت تغییر مدیران اقتصادی و تغییر رویکرد و تجدید نظر در تئوری‌های عملیاتی دولت در حوزه اقتصاد احساس می‌شود و لذا بیش از دوسوم نمایندگان مجلس این ضرورت را حس کرده و خواستار تغییر مدیران اقتصادی دولت هستند. در خود دولت هم همین احساس وجود دارد اما متاسفانه عزم و اراده جدی ای برای تغییرات مطلوب دیده نمی شود.
البته نقشه راه روشن است: اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی؛ حتی یک لحظه هم نباید از طی این مسیر نباید غفلت شود و دل بستن به اروپا، نتیجه جز خسارت مضاعف و رفتن به دنبال سراب ندارد. بسته پیشنهادی اروپا “پر” از “خالی” است و غرب فقط بدنبال وقت کشی و خریدن زمان است. بنابراین از همین امروز باید کمرها را محکم بست، آستین‌های همت را بالا زد و با اتکال به قدرت لایزال حق تعالی، مشکلات را حل و امید به خارج و بیگانه را برای همیشه به دیوار کوبید.
